Op 11 februari stond de wedstrijd van Theothorne 1 tegen Doetinchem 1 gepland, de onbetwiste koploper die alle wedstrijden nog gewonnen had. Het werd zo’n wedstrijd waarvan je vooraf voor een gelijkspel tekent, maar er achteraf een beetje katterig gevoel aan over houdt omdat we hadden (wat een rotwoord) kunnen winnen.
De weergave
Wilma dacht in een best goede stelling een pion te winnen, maar zag een vervelende combinatie met een toren over het hoofd en verloor een stuk. Dat kwam niet meer goed.
Piet Loerts speelde wederom een degelijke partij en wist het eindspel met 2 gelijke lopers en een pion minder keurig naar remise af te wikkelen.
Piet Gommers, gelukkig weer terug na een korte afwezigheid, hield dankzij zijn routine de stelling keurig in evenwicht, hetgeen resulteerde in een zekere remise.
Harm had grote aanvallende plannen en kreeg een open stelling met goede aanvalskansen (wel met een pion minder). Uiteindelijk behaalde Harm (volgens eigen zeggen door een “slimmigheidje”) de volle winst binnen.
Henk aan bord 2 benutte het verkregen ruimtevoordeel prima . Om alle dreigingen te voorkomen verbruikte zijn tegenstander erg veel tijd. Met nog 1 uur bedenktijd voor Henk en nog 5 minuten voor zijn tegenstander maakte deze een fout, waardoor Henk de winst behaalde.
Inmiddels een tussenstand van 3 – 2 voor ons.
De ontknoping
Cor had een moeilijke avond. Hij kwam niet echt lekker uit de opening en stond de hele partij onder druk. Echter in het eindspel keerden de kansen en Cor liet zijn pion promoveren, zijn tegenstander een zet later ook. Inmiddels had Cor 1 pion + dame over tegen 1 dame. Dat was niet voldoende voor de winst, werd dus remise.
Mijn partij : ik kwam goed uit de opening, constant druk op de stelling van mijn tegenstander. Kreeg een pion voordeel. Er bleef een eindspel over van paard en 5 pionnen tegen paard en 4 pionnen. Zag niet de winstvariant die er volgende de kenners wel degelijk was en berustte in remise. In ieder geval dus 4 punten voor ons.
Bob aan bord 3 bood remise aan maar dat werd gezien de stand afgeslagen. Op zich een evenwichtige stand, remise was realistisch. Geplaagd door tijdnood ging het in het eindspel echter mis en verloor Bob.
Eindstand 4 – 4. Op zich een prima resultaat om de koploper het eerste verliespunt toe te brengen, maar toch …..
Nog 2 wedstrijden te gaan om klasse behoud veilig te stellen. In deze vorm moet dat lukken.
Dick van Rumpt
Wees de eerste die een reactie plaatst.